عاشق نشدی شعر بر آن شیر نیفتاد

دانی که چرا عشق به زنجیر نیفتاد

من عهد بکردم که دگر حوصله تنگ است

هرگز نگهت بر رخ تدبیر نیفتاد

روبه نگهان روزنه تخریب نمودند

دانی که چرا عشق به تقریر نیفتاد

من سینه خود سوختم و شعله کشیدم

دانی که چرا عقل به تحریر نیفتاد

فریاد کشیدم که چرا قافیه تنگ است

دانی که چشم بر رخ تو سیر نیفتاد

افسوس کشیدم که چرا سر نبریدم

این دل که در ان چشم تو هم گیر نیفتاد