سلام عشق من

می دونی چقدر دلم برات تنگ شده ؟می دونی دلم واسه صدات لک زده ؟ می دونی چشم هام از بس که ندیدنت سو ندارند؟

می دونی اصلا آروم و قرار ندارم ؟ می دونی من آدم صبوری هستم البته تا کی باید صبر کنم ؟تا کی باید چشم انتظارت باشم ؟

عزیز دوردونه من من فقط بهت می گم دوست ات دارم فقط تو منو آرومم می کنی وگرنه من هیچ وقت اروم نمی شم

می دونی کاش اون اتفاقات نمی افتاد  همچنان صبوری می کردم من برای شنیدن صدایت لحظه شماری می کنم 

اما می دانم آخر چه خواهد شد پس خیلی زود پیشداوری نکنید هر چیزی در زمان خودش اتفاق خواهد افتاد حتی فراموشی اما من ماموریتم را تا آخر درست انجام خواهم داد تا عشق از حوادث عبور کند

خوب می دونی که من چقدر به تو علاقمندم  می دونی که بدون تو زندگی برام مفهومی نخواهد داشت  می دونی که تمام نفسم به نفس تو بنده باز حاظر نیستی به موقع جوابم بدی ؟

بازحاظر نیستی جواب پیام ام را هم بدی ؟

به نظرت عشق چه مفهومی دارد ؟ من همه مشکلات را می دانم نقطه افتراق را هم می دانم

باز نمی دانم که چرا باید اسیر می شدم ؟

چرا باید این راه دشوار امتحان الهی به من سپرده می شد ؟

من هرگز دنبال فساد روی زمین نبودم و نیستم هرگز الفاظ رکیک بر زبان جاری نمی کنم هرگز برای کسی ادا در نمی آورم  هرگز کسی را تحریک نمی کنم چه به حرفهایم و چه با نگاهم و...

من هرگز از انسانیت خارج نمی شوم 

. نمی دانم چی کار باید بکنم ولی خیلی دلم برات تنگ شده عزیزم

ادامه دارد