پرستو جان دلم امشب غمینه              دلم از عشق تو بی سرزمینه

دلم دلدار می خواهد عزیزم                  مصیبت نامه ام امشب همینه 

پرستو جان گرفتارت شدم من                چنین خود کرده بیمارت شدم من

پرستو جان دلم دیونه گشته                  اسیر چشم آن دردانه گشته

پرستو جان بنا دارم بمیرم                     خدا را اینچنین شاهد بگیرم

اگر مردم ز درد عشق مردم                  ار آن پس که به دست ات دل سپردم

پرستو جان دوس ات دارم عزیزم              که گویم که چرا من اشک ریزم

پرستو جان دلم مرحم نگشتی                 عطش از عشق تو هم کم نگشتی

پرستو جان رو ندارم رو ندارم                    به جانت هم دل پررو ندارم

پرستو جان من بمیرم من بمیرم                 مرا دریاب امشبم آرام گیرم