حسن رحیم پور ازغدی: در آمریکا رفتیم به یک رستوران غذاى حلال، پیشخدمت به ما گفت مقدار غذایى که ما براى شما میاوریم ، فلان مقدار است، شما کل آنرا مصرف میکنید؟ اگر کل آنرا مصرف نمیکنید ، ما بخشى از آنرا قبل از اینکه دست خورده شود، به یتیم خانه ها میفرستیم. حاضرید یک سوم از غذایتان را براى ارسال به یتیم خانه کسر کنیم؟ گفتیم بله. توجه کنید که قبل از دست خورده شدن غذا این کار را میکنند، در آمریکا
اینکه در رستورانها براى باقى مانده غذا ، ظرف یکبار مصرف میاورند، فکر میکنید در کشور اسلامى ما اختراع شده؟ نخیر آقا ، اول در کشور کفر رسم شد. یک زمانى در ایران اگر در رستوران میگفتى یک ظرف بیاور که من غذایم را ببرم، فکر میکردند که گدا و فقیرى ... اولین بار در عمرم ، من در یک رستوران در کشورهاى غربى دیدم که مردم باقى مانده غذایشان را در ظرف میریزند و میبرند.آنها با عقلشان رسیدند به اینکه اسراف دنیاى شان را خراب میکند.
بعد شما تشریف ببرید حج، در کاروانهاى حجاج ایرانى ، ببینید چقدر غذا میریزند در زباله دانى، تازه اینها رفته اند عبادت خدا را بکنند.
یک وقتى ما با پدرمان رفته بودیم حج، ایشان گفت ، اینهمه گداهاى گرسنه سیاه سوخته دم حرم نشسته اند، چرا غذا ها را دور میریزید؟! دعوا کرد و سر وصدا راه انداخت که هرکس هرچقدر غذا میخورد میتواند بکشد ... گفتند آقا اینها زوار بیت الله الحرام اند، اینها عشاق الله اند، اینها بندگان صالح خدایند، اینجورى با ایشان صحبت نکنید! بندگان مُسرف خدا ، یکمرتبه شدند بندگان صالح خدا! خلاصه ایشان خودش شروع کرد و ته مانده غذاى کاروانها را جمع میکرد که ببرد نزدیک حرم و به آن گداهاى سیاه بیچاره بدهد که وقتى دو لقمه غذا میدهى و میگویى ایرانى و شیعه هستى،بنده خداها شروع میکنند براى امیرالمومنین و فاطمه زهرا دعا کردن... بعد چند نفر از مسئولین هتل و بهداشت و این حرفها آمدند گفتند آقا! برداشتن ته مانده این غذاها بهداشتى است؟! پدر ما هم جواب داد ، اگر جنابعالى ایدز دارى ، بگو غذاى تو را برنداریم، و الا بقیه مردم مشکلى ندارند، در روایت هم داریم که سؤر المؤمن شفاء ، باقى مانده غذاى مومن شفا است.
"شیعه انگلیسى خود ما هستیم، انقلاب و خطر کوتوله شدن" شبکه یک 9 اسفند 93
دکتر رحیم پورازغدی