ای دل به که گویم که سربار شدم           وارد میکده چشمک بیمار شدم

ای دل چه بسوزم چه بسازم تاکی               راز درویش نباشد که گرفتار شدم

عهد بشکستم و دل سپردم به کسی            که ازین فاصله ها خار دل یار شدم

گریه کردم شب و روز غم شکنم           ای دل به که گویم که بیمار شدم

سالها از طلبش سیل شد اشک دلم        راز دل دار که نامحرم دلدار شدم

کو که دسمال بیارد جهت چشم دلم          وای بر من که چه شد خار شدم

ای دل بشکن عهد ببند چشم دلت           یار رو بست مرا باز که بیکار شدم

مهربشکستم و داد دل کس نکنم          دل روزنه شد بس که عزا دار شدم